Het gebruiken van snelle prototyping om delen te vervaardigen om de pasvorm en de functie van componenten te testen kan uw producten helpen de markt sneller bereiken dan concurrenten. Gebaseerd op de test en analyseresultaten, kunnen het ontwerp, het materiaal, de grootte, de vorm, de assemblage, de kleur, manufacturability en de sterkte worden aangepast.
Teams de van vandaag van het productontwerp kunnen vele snelle prototyping processen gebruiken. Sommige prototyping processen gebruiken traditionele productiemethodes om prototypen te maken, terwijl andere technologieën slechts onlangs te voorschijn zijn gekomen.
Er zijn dozens manieren om prototypen te maken. Met de ononderbroken ontwikkeling van prototyping proces, proberen de productontwerpers constant om te bepalen welke methode of technologie voor hun unieke toepassing het meest geschikt is. Dit document bespreekt de voordelen en de nadelen van de belangrijkste prototyping processen beschikbaar momenteel aan ontwerpers. Het verstrekt een procesbeschrijving en bespreekt de materiële die eigenschappen van de delen door elke specifieke prototyping optie worden veroorzaakt, met het doel om u te helpen het beste prototyping proces voor de cyclus van de productontwikkeling kiezen.
Vergelijk prototyping proces
Elke prototypedefinitie is verschillend, en kan in verschillende organisaties variëren, maar de volgende definities kunnen als uitgangspunt worden gebruikt.
Conceptmodel: een fysiek model maakte om een idee te tonen. Het conceptmodel staat mensen van verschillende functionele gebieden toe om het idee te zien, het denken en bespreking te stimuleren, en goedkeuring of verwerping te bevorderen.
Prototypeeigenschappen
Snelheid: keerpunttijd voor het omzetten van computerdossiers in fysieke prototypen
Verschijning: om het even welke visuele eigenschappen: kleur, textuur, grootte, vorm, enz.
Assemblage/assemblagetest: Maak wat of alle delen van een assemblage, brengen hen, en controle samen of zij correct passen. Op het algemene niveau, controleert dit ontwerpfouten, zoals het plaatsen van twee etiketten bij 2 duim. Het uit elkaar plaatsen en het koppelen de groeven zijn 1 duim. In termen van fijnheid, is dit een minder belangrijk probleem van dimensionale verschillen en tolerantie. Duidelijk, vereist om het even welke test die tolerantie impliceren het gebruik van daadwerkelijke productieprocessen of processen met gelijkaardige tolerantie.
Vorm van delen: eigenschappen en afmetingen
Past: hoe de delen met andere delen passen
Functietest: controleer de functie van het deel of de assemblage wanneer het aan de spanning wordt onderworpen die de spanning vertegenwoordigt in zijn daadwerkelijke toepassing wordt gezien die.
Chemische weerstand: chemische weerstand, met inbegrip van zuur, alkali, koolwaterstof, brandstof, enz.
Mechanisch bezit: sterkte van delen door treksterkte worden gemeten, samenpersende sterkte, buigende sterkte, schokweerstand, scheurweerstand, enz. die
Elektrokenmerken: interactie tussen elektrisch veld en delen. Dit kan diëlektrische constante, diëlektrische sterkte, dissipatiefactor, oppervlakte en volumeweerstand, statische vermindering, enz. omvatten.
Thermisch bezit: verandering van mechanisch bezit met temperatuurverandering. Deze kunnen thermische uitbreidingscoëfficiënt, thermische misvormingstemperatuur, het zacht wordende punt van Vicat, enz. omvatten.
Optische kenmerken: lichte transmissiecapaciteit. Dit kan r.i., overdraagbaarheid, en nevel omvatten.
Het levenstest: test de kenmerken die met tijd kunnen veranderen, en deze kenmerken zijn zeer belangrijk voor het product om zijn functie tijdens zijn verwacht leven te handhaven. Het leven het testen gewoonlijk impliceert het zetten van het product in de extreme omstandigheden (zoals temperatuur, vochtigheid, voltage, UV, enz.) om de reactie te schatten van het product binnen zijn verwacht leven in een korte tijd.
Mechanisch bezit (moeheidssterkte): de capaciteit om een groot aantal ladingscycli onder diverse spanningsniveaus te weerstaan.
Het verouderen prestaties (ultraviolette straal, kruipen): de capaciteit om ultraviolette straling te weerstaan en een aanvaardbaar degradatiebedrag te hebben; Het kan ultraviolette straling weerstaan en heeft een aanvaardbaar degradatiebedrag; Geschikt om de kracht te weerstaan was op het deel met een aanvaardbaar niveau van permanente misvorming van toepassing.
Het regelgevende testen: Een test door een regelgevend of normenorganisatie of een agentschap wordt gespecificeerd om ervoor te zorgen dat een deel voor een specifiek gebruik, zoals de medische, voedseldienst, of de toepassingen die van de consument geschikt is. Bijvoorbeeld, UL, CSA, FDA, FCC, ISO en de EG.
Brandbaarheid: de vlamweerstand van hars of delen in aanwezigheid van vlam.
EMI/RFI kenmerken: de capaciteit van hars, delen of componenten om elektromagnetische interferentie of radiofrequentieinterferentie te beschermen of te blokkeren.
Voedselrang: Hars of deel voor gebruik in toepassingen in contact met voedsel wordt goedgekeurd dat wanneer voorbereid, geleverd, of verbruikt.
Biocompatibility: De capaciteit van hars of delen om menselijk of dierlijk lichaam, hetzij buiten of binnen het lichaam te contacteren, zal geen ongepaste nadelige gevolgen veroorzaken (zoals stimulatie, bloedinteractie, giftigheid, enz.). Biocompatibility is belangrijk voor chirurgische instrumenten en vele medische apparaten.
