In de praktijk wordt elk soort product in verschillende series verwerkt en gecontroleerd voordat het voor verkoop en gebruik in de buitenwereld kan worden geregeld.Volgens de gegevens is precisiebewerking de verwerking van afgewerkte producten binnen het grootste aantal werk van een artikel.Immers, met uitstekende prestaties van machines en apparatuur kunnen producten van betere kwaliteit worden geproduceerd.Met de ontwikkeling van de moderne industrie is de structuur en configuratie van machines een focus geworden, alleen de technologie blijft naar boven verbeteren, de toekomstige ontwikkeling van verschillende industrieën om meer te spelen.
Precisiebewerking is het proces waarbij de grootte of prestatie van een werkstuk wordt gewijzigd door een mechanisch apparaat.Het verschil in bewerkingsmethoden kan worden onderverdeeld in snij- en drukbewerking.Mechanische onderdelen zijn samengesteld uit een aantal oppervlakken, de studie van de relatieve relatie tussen het oppervlak van de onderdelen, moet een benchmark bepalen, de benchmark wordt gebruikt om de locatie van andere punten, lijnen, oppervlakken te bepalen op basis van de punten, lijnen, oppervlakken op de onderdelen.Volgens de verschillende functies van de benchmark kan de benchmark worden onderverdeeld in twee categorieën: ontwerpbenchmark en procesbenchmark.
Ontwerpbenchmark voor precisiebewerking wordt gebruikt om de locatie van andere punten, lijnen en oppervlakken op het onderdeeldiagram te bepalen, de ontwerpbenchmark genoemd.De procesbenchmark voor precisiebewerking is de benchmark die wordt gebruikt in het proces van verwerking en assemblage van onderdelen, de procesbenchmark genoemd.Procesbenchmark volgens de verschillende toepassingen zijn onderverdeeld in montagebenchmark, meetbenchmark en positioneringsbenchmark.A, assemblagebenchmark: assemblage om de positie van het onderdeel in de component- of productbenchmark te bepalen, de zogenaamde assemblagebenchmark.Ten tweede, de meetbenchmark: om de grootte en positie van de bewerkte oppervlaktebenchmark te controleren, ook wel de meetbenchmark genoemd.Ten derde, het positioneringsnulpunt: het nulpunt dat wordt gebruikt om het werkstuk tijdens de bewerking te positioneren, ook wel het positioneringsnulpunt genoemd.Omdat het positioneringsreferentieoppervlak (of lijn, punt), in het eerste proces alleen het onbewerkte ruwe oppervlak kan kiezen, wordt dit positioneringsoppervlak de ruwe benchmark genoemd.Bij elk volgend proces kan het bewerkte oppervlak als positioneringsreferentie worden gebruikt, dit positioneringsoppervlak wordt de fijne referentie genoemd.
