De thermische behandelingstechnologie is essentieel in metaalverwerking. Het kan metaalwerkstuk maken de vereiste mechanische eigenschappen, de fysische eigenschappen en chemische eigenschappen hebben. De processen van metaalthermische behandeling kunnen ruwweg in drie categorieën worden verdeeld: men is algemene thermische behandeling, is andere oppervlaktethermische behandeling en chemische thermische behandeling. In deze drie categorieën, zijn er ook verscheidene verschillende thermische behandelingsprocédés volgens de de het verschillende het verwarmen middel, het verwarmen temperatuur en het koelen methode. In verschillende behandelingsprocessen, kan hetzelfde metaal andere structuren ook verkrijgen, resulterend in verschillende eigenschappen.
1、 wat de thermische behandelingsprocédés zijn
1. Integrale thermische behandeling
Zoals de naam voorstelt, is de integrale thermische behandeling een procédé van de metaalthermische behandeling dat het werkstuk als geheel verwarmt, het bij een aangewezen snelheid na het verwarmen koelt, de gewenste metallographic structuur, verkrijgt en zijn algemene mechanische eigenschappen verandert. Onder hen, zijn het ontharden, het normaliseren, het doven en het aanmaken de basisverwerkingsprocessen van de algemene thermische behandeling van staal.
2. Chemische thermische behandeling
De chemische thermische behandeling moet metaal of legeringswerkstukken in hen voor hittebehoud met behulp van actieve media bij een bepaalde temperatuur onderdompelen, zodat de oppervlakte van de werkstukken met atomen van één of geconcentreerde chemische elementen kan worden geïnfiltreerd. Door het chemische thermische behandelingsprocédé in drie stadia om → hittebehoud → het koelen te verwarmen, kunnen de chemische samenstelling, de structuur en de prestaties van de werkstukken worden veranderd. Tegelijkertijd, na het doven en aanmaken het bij lage temperatuur, kan de oppervlakte van het werkstuk hogere hardheid, slijtageweerstand en contactmoeheid hebben, en tegelijkertijd, kan het ook ervoor zorgen dat de kern hogere sterkte en hardheid heeft.
De belangrijkste verandering van het werkstuk nadat de chemische thermische behandeling is dat de technische parameters twee aspecten hebben, één is de diepte van de vaste vorm gegeven laag, is andere de oppervlaktehardheid. De eerstgenoemde moet Vickers-hardheidsmeetapparaat gebruiken die de afstand van de werkstukoppervlakte aan de hardheid te ontdekken tot 50HRC wordt verminderd, die de zogenaamde verhardende diepte is.
Oppervlakte het testen van chemische thermisch behandelde werkstukken heeft bepaalde gelijkenissen met hardheid het testen van oppervlakte dovende thermisch behandelde werkstukken. Zij kunnen door Vickers hardheidsmeetapparaat, de hardheidsmeetapparaat van oppervlakterockwell en durometer worden getest. Behalve dat is de dikte na nitriding vrij dun. Als het niet groter is dan 0.7mm, Rockwell-kan het hardheidsmeetapparaat niet worden gebruikt.
3. Oppervlakte het doven thermische behandeling
Oppervlakte het doven is slechts het doven van de oppervlaktelaag staaldelen. Zijn thermische behandeling wordt gekenmerkt door de snelle verwarmingsmethode, die snel de oppervlakte van staaldelen aan de het doven temperatuur, verwarmt en dan snel koelt, zodat de oppervlaktelaag staaldelen aan een bepaalde diepte kan worden vaste vorm gegeven, terwijl het hart in de oorspronkelijke staat kan blijven.
Oppervlakte het doven de thermische behandeling wordt hoofdzakelijk uitgevoerd door te verwarmen of vlam te verwarmen. De belangrijkste technische parameters zijn oppervlaktehardheid, lokale hardheid en efficiënte vaste vorm gegeven laagdiepte. Het meetapparaat van de Vickershardheid of Rockwell-het hardheidsmeetapparaat kan voor hardheid het testen worden gebruikt. De selectie van testkracht is direct verwant met de efficiënte diepte van vaste vorm gegeven laag en de oppervlaktehardheid van het werkstuk.